metro

Dit is een metrogang.

De Moskouse metro is dus heel beroemd. Het is de oudste en grootste van Rusland (dat heb ik gelezen in het boek dat ik van de meester kreeg). Hij moest eruit zien als een paleis onder de grond en vooral in het centrum lijkt het daar ook wel op, al zijn het wel heel drukke paleizen, vooral rond het spitsuur. En de versieringen zijn ook wel anders dan in een paleis, er staan bijvoorbeeld grote beelden van soldaten, arbeiders en boerinnen en zo. Sommige roltrappen (dat is ook niet zo paleizig trouwens) gaan echt verschrikkelijk diep. En als je moet overstappen dan is het soms een eind lopen.

Zo is de kaart van de metro.

De lijnen hebben allemaal een eigen kleur en dan ook nog een naam, soms een hele lange zoals Tagansko-Krasnopresnenskaja en dat is toevallig onze lijn. En hij is paars en dat is toevallig mijn lievelingskleur.
En ze roepen dan om wat het volgende station is, maar nu herken ik alle namen wel zo ongeveer. In de wagon hangt ook een kaart, maar alles staat er alleen in het Russisch op. Ik kan het nu best al snel lezen.

Ik vond het in het begin eigenlijk wel een beetje eng in de metro, omdat het zo diep is en druk en omdat er wel eens een aanslag is geweest in een metro. Daar moest ik steeds aan denken. Toen vertelde IJsbrand een keer over zwerfhonden in Moskou die de metro nemen. Ze slapen soms in de metrotrein, maar als ze "hun" station horen omroepen, stappen ze uit. Ze weten dan bijvoorbeeld dat ze daar op een bepaalde tijd eten kunnen vinden. Het is ook op de Nederlandse tv geweest zei hij. Nu kijk ik altijd of ik een lieve hond zie die ook de metro neemt.