ons balkon

Lieve denkt dat er in Moskou altijd sneeuw ligt. Nee dus, Lieve!!! Dit is op ons balkon, gewoon vandaag, nou ja, gisteren.

Maar onze brievenbussen zijn niet zo mooi.

de Moskva

Gisteren hebben we een boottocht gemaakt op de Moskva.

de beroemdste kerk

Dit is de Vasilikathedraal en die staat op het Rode Plein. Tsaar Ivan de Verschrikkelijke heeft hem laten bouwen (500 jaar geleden of zo) en daarna de maker blind gemaakt, zeggen sommigen, maar mijn moeder zegt dat dat niet waar is.

matrjosjki

ze verkopen echt overal matrjosjki! En allerlei soorten!

jammie!

dit zijn dus blintsjiki, of blini en dat zijn en ik zit er naast haha (ik ga lekker niet op de foto).
Blini of blintsjiki zijn dus Russische pannenkoekjes, kleiner en dunner dan Nederlandse pannenkoeken en je kunt ze eten met room en allerlei andere dingen. Erg lekker!!!

Het rode plein

Het Rode Plein is dus ook al zo groot en het was er ook erg druk. Aan de ene kant zie je de muren van het Kremlin met enkele torentjes. Aan de andere kant staat een groot warenhuis en ietsje verderop stroomt de Moskva. Een rivier dus, die trouwens eigenlijk niet zo groot is. Tenminste, voor Russische begrippen.
Op het Rode Plein hebben we ijs gegeten. Volgens Frederieke eten Russen verschrikkelijk veel ijs. In de winter nog meer dan in de zomer!
Bovendien is volgens haar het Russische ijs het lekkerste ijs van de wereld. Het was inderdaad best lekker. Misschien zijn blintsjiki (pannenkoekjes) met ijs ook wel lekker …

dit is dus het Rode Plein. Het Kremlin ligt rechts.

PS
Jason - als je deze weblog tenminste leest, maar anders zeggen de anderen in de klas het wel: het Rode Plein is niet rood, dus ik heb die weddenschap gewonnen!!!

PPS
Frederieke is een vriendin van mijn moeder en woont al heel lang in Moskou. en ze bakt lekker blintsjiki.

Nog meer trein

De treinreis van Amsterdam naar Moskou duurt 39 uur. De reis van Moskou naar Vladivostok, helemaal aan de andere kant van Rusland, duurt zeven dagen en zeven nachten (dat is dus ongeveer 168 uur!) en gaat door zeven tijdzones.
Het is de langste treinreis door één land ter wereld, van meer dan negenduizend Eigenlijk is alles wat met Rusland te maken heeft GROOT. En daarom voel ik me hier ontzettend KLEIN. Misschien voel ik me daarom nog verder weg van iedereen in Nederland.

In de trein

Ik zit dus in de trein. Nou ja, ik schrijf dit in de trein, maar ik kan niet on line, dus ik zet het later pas op mijn blog. Als ik ten minste ergens on line kan in Moskou!
De treinreis van Amsterdam naar Moskou duurt bijna twee dagen. Je stapt meteen in Nederland al in een Russische trein. Die ziet er anders uit dan een Nederlandse trein en ruikt zelfs anders. Elke wagon heeft een wagonbegeleider: een eigen meneer of mevrouw die voor de reizigers zorgt. We delen onze coupé met twee Russinnen die Jelena en Ljoedmila heten en vooral Ljoedmila kan best goed Nederlands. Zij moeten na Moskou nog veel verder reizen, helemaal naar Siberië. Dus die zijn nog een paar dagen onderweg.

Boek van de meester

Ik schrok me dood vanmorgen. De meester stond voor de deur!
Ik wist niet dat meesters ook in de zomervakantie bestonden.
Hij zegt dat het vast heel leuk wordt en dat ik iedereen maar een heleboel over Rusland moet leren. Dat zei mijn opa ook al. De meester leest dit blog dus ook want hij zei dat hij hoopte dat ik over een jaar ook een vrolijk lied over Moskou schrijf... Nou moet ik ook nog allemaal slimme dingen gaan opschrijven.
Ik kreeg een boek van hem: op bezoek in Rusland. Meestal duurt bezoek toch niet een jaar?!
Ik ga het in de trein lezen. Moet van de meester :)

Mijn lied

Ik moet mijn koffers inpakken. We vertrekken al over een paar dagen. Ik heb de hele tijd een lied in mijn hoofd, ik heb het zelf verzonnen. De tekst is niet moeilijk en de melodie ook niet, maar ik weet niet hoe je noten opschrijft, dus je moet er zelf maar een muziekje bij verzinnen.
Het gaat zo:

wat moet ik nou, wat moet ik nou
in Moskou, in Moskou

daar in de kou, daar in de kou
van Moskou, van Moskou

mijn hart zegt au, mijn hart zegt au
om Moskou, om Moskou

wat moet ik nou, wat moet ik nou
in Moskou, in Moskou.

En zo kan ik de hele tijd doorgaan, alleen wordt mijn moeder er gek van zegt ze, dus nu neurie ik het gewoon.
Lalalala, lalalala, la laaaaala, la laaaaala...
Ik heb mezelf ook getekend. Lekker vrolijk. 

Mijn moeder zegt trouwens dat het bloedje heet is in Moskou en dat ik mijn bikini niet moet vergeten.
Ze zegt ook dat ik moet gaan slapen.